Sámis 27-28

Sámis 27–28/2018 17 cis vázzimin, de gal vel mun ge álgen imaštit. Lea go sáme dáiddadáhpáhus sáme dáiddadáhpáhus jus doppe lea eanet olbmot geat máhttet spánskka­ giela go sámegiela? Dávjá han lea nu ahte go lea sáme dáhpáhus de mii dat leat eanemusat doppe, mii ieža. Ja ii das mihkkige boastut, muhto go de šaddá áibbas nuppe guvlui álgá olmmoš smiehtadit. Mo dál gis? Na, mun goittotge vázzen, bere vázzen, smihtten teavstta oanehissoadjá- báiddis maid ledjen oastán Californias maŋimuš gallestaddamis: Strong In­ digenous Resilient. Doppe mii dal jođiimet, buot dieid lieggagrádain, mun vedjen vel vealčalahttit juolggi, de mun dal smihtten ”Strong Indigenous Resilient”, Nana, gievrras álgoálbmot, mun gal vissa lean resilient, in vuol­ lán, gal mun váccán – ja mii ávkkiid vuollánit, go livččii goittotge fertet váz­ zit fas ruovttoluotta dan meahci čađa. Lea gal maid vuosttas háve ahte lean leamašan dáiddadáhpáhusas gos jáhkán dáiddár ieš lei veahá balus ahte mun jámálgan. Vulgen dohko rabas mielain, nu go dávjá barggan amas áššiin, in diehtánmo šaddá, ledjen illudeamen iskat, diekkár nugohčoduvvon ”ballán illu dah­ je balu siste illu”, meahcis joavdelastit, go dat mahkáš lea dáidda. Ja lei gal okta oassi, go viimmat leimmet joavdan, oaččuimet borramuša ja beasai­ met čohkánit, ja sii muitaledje ahte lea álkit vuohki mo beassat dohko gosa vácciimet, muhto dan mii eat váldán, ja mun measta dieđihin ahte ”mak­ kár lágan sáme árbevierru bat dat lea, ahte ii válljet njuolgasemos geainnu!” Máššen gal, muhto smihtten ahte dat lea beanta postmoderna sáme dáidda, VÁZZIMIS, OVDAL GO šattai albma lossat, Elin Màr Øyen Vister čilge maid mii galgat bargat ja gosa mi galgat vázzit.